In de macht van het denkend verdriet gerijpt, volgroeid, werd het klimop van de klaagmuur afgerukt, te samen geharkt in brand gestoken voor het slapen gaan.

Met de jaren is duidelijk geworden dat hij, zeker wat zijn proza betreft […] de persoonlijkheid is, die de recenste ontwikkelingen in het Nederlands proza, wellicht in Vlaanderen meer dan in Nederland, heeft geïnspireerd. Dat heeft niet alleen te maken met zijn ascetisch-pijnlijk perfectionisme, maar evenzeer met het tragische levensgevoel dat ligt voorbij Horatius’ ‘monumentum aere perennius’. Het ondergangsgevoel laat dit soort van klassiek optimisme voorbij de eigen dood nog nauwelijks toe.

Uit het rapport van de jury van de Prijs der Nederlandse Letteren 1980

Lees verder

In de bijlage (pdf) vindt u achtereenvolgens meer informatie over:

• Uitreiking
• Toespraak
• Toespraak
• Dankwoord
• Juryrapport

Bron: Gedeeld Domein: bulletin van de Algemene Conferentie der Nederlandse Letteren (1980), ‘s-Gravenhage; Brussel.