Poëzie is een daad 
van bevestiging. Ik bevestig 
dat ik leef, dat ik niet alleen leef.

‘Poëzie is een daad’ uit Het huis waarin ik woonde (1955)

‘Remco Campert brengt lichtheid in de Nederlandse literatuur. Hij is een groot stilist die in zijn werk steeds relativerend en geestig is en daarmee verschillende generaties blijft aanspreken. Bij Campert zit de diepzinnigheid aan de oppervlakte. Hij kan onverbloemd over het geluk schrijven maar heeft zich nooit vastgereden in clichés’.

(Citaat van de jury van de Prijs der Nederlandse Letteren 2015)